Stel je voor hoe jij je na afloop van het Traject voelt: 

• Bij het openen van de deur straalt het zachte licht van de warme aardetinten van de muren. Jouw hand glijdt over de ruwe linnen gordijnen terwijl de geur van sandelhout en lavendel zich vermengen in de lucht. Jouw voeten zakken in het wollen kleed. Je ademt diep in en voelt jouw schouders zakken. Hier kan je helemaal jezelf zijn. De kleuren, indeling en materialen ondersteunen jouw energie en werkwijze, waardoor je dagelijks in je kracht staat en vol zelfvertrouwen jouw behandeling kunt leiden.

• Na een diepgaand gesprek loop je naar de open balkondeur. Je laat de frisse avondlucht jouw gezicht koelen en schud zacht je handen uit. Het kopje thee is precies wat je nu nodig heb. Terwijl je de laatste zonnestralen over de houten vloer ziet glijden voel jij je ademhaling vertragen. De energie van de dag glijdt van je af en je sluit de deur met een glimlach. Je hebt je cliënten met liefde geholpen zonder hun emoties vast te houden. Jouw hoofd is leeg en jouw hart is vervuld.
  
  

• Het ochtendlicht valt door de ramen en schildert prachtige patronen op de vloer. Op de plank naast jouw fauteuil staan zorgvuldig gekozen edelstenen, jouw geliefde rozenkwarts, amethist en bergkristal, die een rustige energie aan de ruimte geven. Op jouw bureau ligt enkel een notitieboek en een mooie kaars. De ruimte voelt open en toch omhullend, de energie stroomt blokkadevrij. Precies zo als jouw gedachten op dit moment en jouw intuitie is helder en stromend.

• Zij kijkt om zich heen. Aarzelend opent zij de deur - en wordt begroet door de warme schijn van kaarsen en de heerlijke geur van sinaasappel en cederhout. Een diepe comfortabele fauteuil op een veilige plaats nodigt haar uit om te gaan zitten. Zij laat de handen rusten om de fluweelzachte armleuning en haalt diep adem. De spanning in haar schouders verzacht. Hier is zij geborgen. Hier mag zij zijn. Vanaf het moment dat jouw clienten binnenkomen, voelen zij zich veilig en gedragen. De ruimte omhult hen met warmte en rust waardoor gesprekken op een natuurlijke manier de diepte ingaan en transformatie bijna als vanzelf kan gebeuren.

• Geen stapels papieren, geen onrustige kleuren en geen volgestouwde hoeken. Enkel een vaas met een magnoliatak op de lage tafel, een gevouwen plaid over de fauteuil en een serene stilte die alleen wordt onderbroken door het zachte vogelgeluid op de achtergrond. Hier is geen haast, geen druk. Alleen een zachte, dragende rust, die alle processen ondersteunt, zonder woorden.

Impressies van verschillende trajecten...